میدونی یکی از خوشبختیهایی که ادامه تحصیل بهم داده و کاملا تو زندگی شخصی و مخصوصا کاریم احساسش میکنم این حرفی برای گفتن داشتنه. و نه هر حرفی. حرفی که پشتش کلی سند و مدرک مستدل هست و میتونی با اعتماد به نفس بزنیش و باهاش آدمایی رو که باید، قانع کنی. البته سعی کنی قانعشون کنی، چون خب طرف مقابل همیشه حق انتخاب داره حتی مستدلترین چیزها رو بپذیره یا نه. ولی همین که امکانش برام هست، خیلی حس خوبی بهم میده. الان که درمورد موضوعی با رئیس مخالفم، میتونم برم کلی براش دلیل بیارم و درموردش حرف بزنم و توضیح بدم که چرا مخالفم و چرا نظرم چیز دیگهایه. چجوری بگم. درسهایی که خوندم و میخونم، و سوادی که داره هر روز بهم اضافه میشه، شده صدام. آره. صدام شده و دیگه لازم نیست خیلی جاها ساکت بمونم، میتونم از خودم و عقایدم و خیلی چیزهای دیگه دفاع کنم. فوقالعاده نیست؟
درباره این سایت